حتی اگر تنهاترین تنهایان باشم بازهم خدا با من است او جبران تمام نداشتن های من است

ای‌ که‌ می‌پرسی‌ نشان‌ عشق‌ چیست‌
عشق‌ چیزی‌ جز ظهور مهر نیست‌
عشق یعنی مهر بی‌چون و چرا
عشق یعنی کوشش بی‌ادعا
عشق یعنی عاشق بی‌زحمتی
عشق یعنی بوسه بی‌شهوتی
عشق یعنی دشت گل کاری شده
در کویری چشمه‌ای جاری شده
یک شقایق در میان دشت خار
باور امکان با یک گل بهار
عشق یعنی ترش را شیرین کنی
عشق یعنی نیش را نوشین کنی
عشق یعنی این که انگوری کنی
عشق یعنی این که زنبوری کنی
عشق یعنی مهربانی در عمل
خلق کیفیت به کندوی عسل
عشق یعنی گل به جای خار باش
پل به جای این همه دیوار باش
عشق یعنی یک نگاه آشنا
دیدن افتادگان زیر پا
عشق یعنی تنگ بی ماهی شده
عشق یعنی ، ماهی راهی شده
عشق یعنی مرغ‌های خوش نفس
بردن آنها به بیرون از قفس
عشق یعنی جنگل دور از تبر
دوری سرسبزی از خوف و خطر
عشق یعنی از بدی ها اجتناب
بردن پروانه از لای کتاب
در میان این همه غوغا و شر
عشق یعنی کاهش رنج بشر
ای توانا ، ناتوان عشق باش
پهلوانا ، پهلوان عشق باش
عشق یعنی تشنه‌ای خود نیز اگر
واگذاری آب را بر تشنه تر
عشق یعنی ساقی کوثر شدن
بی پر و بی پیکر و بی سر شدن
نیمه شب سرمست از جام سروش
در به در انبان خرما روی دوش
عشق یعنی مشکلی آسان کنی
دردی از درمانده‌ای درمان کنی
عشق یعنی خویشتن را نان کنی
مهربانی را چنین ارزان کنی
عشق یعنی نان ده و از دین مپرس
در مقام بخشش از آیین مپرس
هرکسی او را خدایش جان دهد
آدمی باید که او را نان دهد
عشق یعنی عارف بی خرقه ای
عشق یعنی بنده ی بی فرقه ای
عشق یعنی آنچنان در نیستی
تا که معشوقت نداند کیستی
عشق یعنی جسم روحانی شده
قلب خورشیدی نورانی شده
عشق یعنی ذهن زیباآفرین
آسمانی کردن روی زمین
هر که با عشق آشنا شد مست شد
وارد یک راه بی بن بست شد
هرکجا عشق آید و ساکن شود
هرچه ناممکن بود ممکن شود
درجهان هر کارخوب و ماندنی است
رد پای عشق در او دیدنی است
سالک آری عشق رمزی در دل است
شرح و وصف عشق کاری مشکل است
عشق یعنی شور هستی در کلام
عشق یعنی شعر، مستی؛ والسلام

شاگردی از استاد پرسید عشق چیست؟

استاد در جواب گفت:به گندمزار برو و پرخوشه ترین شاخه رو بیاور

اما در هنگام عبور از گندمزار به یاد داشته باش

که نمیتوانی به عقب برگردی تا خوشه بچینی

شاگرد به گندمزار رفت و پس از مدتی برگشت.

استاد پرسید چه شدو شاگرد با حسرت جواب داد هیچ

هر چه جلو میرفتم خوشه پر پشت تر میدیدم

و به امید پر پشت ترین خوشه تا انتهای گندمزار  رفتم.

استاد گفت عشق همین است.

سپس شاگرد پرسید پس ازدواج چیست؟

استاد گفت به جنگل برو و بلندترین درخت رو بیاور

اما به یاد داشته باش که باز هم نمیتوانی به عقب برگردی

شاگرد رفت و پس از مدتی با یک درخت برگشت

استاد گفت: چه شد. 

او در جواب گفت در جنگل رفتم

و اولین درخت بلندی رو که دیدم انتخاب کردم

ترسیدم که اگر جلو بروم باز هم دست خالی برگردم .

استاد در جواب گفت ازدواج یعنی همین

زندگی زد آدم رقصید

                 آدم رقصید زندگی عرق کرد

زندگی عرق کرد آدم چائید

                 آدم چائید زندگی تب کرد

زندگی تب کرد آدم لرزید

                 آدم لرزید زندگی ترک برداشت

زندگی ترک برداشت

                 هیچ کس دردم را نفهمید

و حال آمده ام کاش مرگم زود فرا رسد.

آخر چطور میتوان در این دنیا زندگی کرد.

دنیایی که در آن آدمها روزی چندین بار عاشق می شوند.

دنیایی که در آن عشق را در ویترین کتابفروشی میشود دید.

دنیایی که در آن صداقت و محبت مرده و جای خود را به بی وفایی و دروغ داده.

دنیایی که در آن محبت و صداقت مرده و بی وفایی قانون ودلشکستن سنت شده.

دنیایی که در آن باید عشق را به بها خرید.

دنیا رو نگه دارین میخوام پیاده بشم

معنای عشق چیست؟

در تمنای تو سوختن/در آرزوی او مردن

هوس بوسیدن سیمای تو/میل بوئیدن موهای تو

این است معنای عشق

دل خوشم با غزلی تازه همینم کافی ست

تو مرا باز رساندی به یقینم کافی ست

قانعم،بیشتر از این چه بخواهم از تو

گاه گاهی که کنارت بنشینم کافی ست

گله ای نیست من و فاصله ها همزادیم

گاهی از دور تو را خوب ببینم کافی ست

آسمانی! تو در آن گستره خورشیدی کن

من همین قدر که گرم است زمینم کافی ست

من همین قدر که با حال و هوایت گهگاه

برگی از باغچه ی شعر بچینم کافی ست

فکر کردن به تو یعنی غزلی شور انگیز

که همین شوق مرا، خوب ترینم! کافی ست ...

هر چند از این دوری و چشمان قشنگت گله داریم

تا لحظه ی خوبی که بیایی، من و دل حوصله داریم

هميشه واسه گلي خاک گلدون باش که اگه به آسمون هم رسيد يادش باشه ريشش کجاست

یه نصیحت: مواظب خودت باش.
یه خواهش:هیچ وقت عوض نشو.
یه آرزو: فراموشم نکن.
یه دروغ: دیگه دوستت ندارم.
یه حقیقت: دلم برات تنگ شد

تا کی دل من چشم به در داشته باشد ؟

ای کاش کسی از تو خبر داشته باشد

 آن باد که آغشته به بوی نفس توست

از کوچه ما کاش گذر داشته باشد

 

شجاعت مـی خواهد
وفادار احساسـی باشـی
کـه میدانـی
شکست مـی دهد
روزی نفس های تنهایـــی دلت را

 

از گلچین امید هایت چتری برایم بفرست تا خیس دلتنگیت نباشم...

 

سوهان می کشم

قصه دلتنگی هایم را

تا هموار سازم جــــاده های آمدنت را ...!!!

 

چقدر این دوست داشتن های بی دلیل…خوب است!

مثل همین باران بی سوال

که هی می بارد…

که هی اتفاق آرام و شمرده شمرده می بارد!!

 

با ابرها چه غصه‌ی پنهانی‌ست؟
این عصرِ چندشنبه‌ی بارانی‌ست؟

وقتی که می‌بُریم مدام از هم
این عشق نیست، چاقوی زنجانی‌ ست

پنجره ی باران خورده ات را باز کن
چند سطر پس از باران
چشمهایم را ببین که هوایت دیوانه شان کرده
دلم برایت تنگ است

 

سلام من یه بوس کوچولو هستم که جامو گم کردم اجازه هست روی لبات بشینم ؟

 

درون دل که پیدا نیست پر از زندان و زندانیست

تو را محکوم آن کردم نمی دانم دلیلش چیست ؟

سبب شاید همین باشد بدون تو نباید زیست .

 

خندیدن، خوب است. قهقهه، عالی است. گریستن، آدم را آرام می کند اما… لعنت بر بغض !

 

عشق تو وسط قلبمه ، درست همینجا ، همین تو
یه بوسه بده واسه مریض میخوام ، آخه بوسه هات داره حکم دارو !

 

رفیق مثل کفش میمونه ، رفاقت مثل جاده !
خیلی سخته وسط جاده بفهمی پا برهنه ای

 

دستی ز کرم به شانه ی ما نزدی / بالی به هوای دانه ی ما نزدی
دیری ست دلم چشم به راهت دارد / ای عشق سری به خانه ی ما نزدی . . .

 

در سینه دلی به وسعت غم دارم / بر زخم دلم نیاز مرهم دارم
هر چیز برای خود فراهم کردم / در زندگی ام تو را فقط کم دارم . . .

 

بی ارزشم و جز تو خریدار ندارم / گیرم بخرندم ، به کسی کار ندارم
گر در هر دو جهانم نپسندد تو پسندی / من در دو جهان غیر شما یار ندارم . . .

 

بوی گیسوی تو را نیمه شب آورد نسیم / تازه شد در دل من یاد رفیقان قدیم . . .

 

طنین نبض بارانی / بلوغ چشمه سارانی
تو را من دوست می دارم / و می دانم که می دانی . . .

 

ذوقم که میرسد به تو فعال میشود / دور از تو خاک میخورد و چال میشود
این عاشق خجالتی از شرم چشمتان / هر وقت میرسد به شما لال میشود

 

وزارت جهاد کشاورزی اعلام کرد

گل هایی که شکوفه نمیدن

حداقل اس ام اس بِدن !

 

چراغارو خاموش کن

چراغارو خاموش کن هوا هوای درده
دوست ندارم ببینی چشمی‌که گریه کرده

 

چراغارو خاموش کن سرگرم گریه باشم
می‌خوام به روم نیارم باید ازت جدا شم

فکر نبودن تو دنیامو می‌سوزونه
چراغارو خاموش کن چشم و چراغ خونه

 

یه خورده آرومم کن نشون نده که سردی
حالا وقته دروغه بگو که بر‌میگردی

 

از شرم اشکای من رفتی چرا یه گوشه
ازم خجالت نکش چراغا که خاموشه

 

اگه دلت هنوزم باهام یکم رفیقه
یه خورده دیرتر برو فقط یه چند دقیقه